Boeddhisme als rode draad
Een interview door Anne Meijer over mijn visie op het boeddhisme en waarom het een rode draad werd in mijn leven.
Samenvatting van mijn visie op het boeddhisme
Wat betekent boeddhisme voor Bram en waarom koos hij specifiek voor Tibetaans boeddhisme?
Boeddhisme is een rode draad voor mij. Met betrekking tot hoe ik kijk naar het leven, maar ook naar mijzelf. De verbinding ertussen. Met andere woorden: hetgeen wat ik waarneem werkt ook weer terug op mij en visa versa. Het heeft mij opstelling daartoe enorm gekleurd. Dit komt omdat een van de kern pijlers binnen het boeddhisme is dat het gaat over werken met je perceptie, je waarneming. Dit heeft altijd sterk in mij geresoneerd.
Uitdagingen in mijn jeugd
Mijn jeugd heeft mij geconfronteerd met aspecten van het leven die niet gemakkelijk waren. Ik heb daaruit geleerd dat het niet zozeer de dingen zijn die je overkomen die bepalen hoe het met je gaat, maar veel meer hoe je reageert op wat je overkomt. Dat is waar boeddhisme voor mij resoneert. Het probeert door middel van de filosofie en de oefeningen je te trainen in het vaardig kunnen omgaan met je waarneming. Want hoe je iets ervaart is trainbaar.
De geest is als een kristal
Het boeddhisme stelt dat we een geest bezitten die we kunnen ontwikkelen, laten groeien. Negatief of positief, de keuze is aan ons. De analogie voor de geest is dan ook die van een kristal; Het is transparant van kleur, tot het moment dat je er iets onder plaats. Op dat moment neemt het die kleur volledig aan. Dus waar je je op focust dat wordt je gewoonte, je gedrag. Gedragswetenschap heeft dit inmiddels ook in kaart gebracht. Zoals het bijvoorbeeld in CGT duidelijk naar voren komt.
Meer flexibiliteit door het oefenen in meditatie
Het leidde bij mij tot de doorleefde conclusie dat mijn waarneming veel meer fluïde en kneedbaar is dan ik zelf in eerste instantie had gedacht. Die flexibiliteit om op een gebalanceerde manier om te kunnen gaan met de uitdagingen van het leven is een groot cadeau die het mij gegeven heeft.